Wszystko, co musisz wiedzieć o rodzajnikach nieokreślonych

W języku hiszpańskim, podobnie jak w innych językach romańskich, występują dwa rodzaje rodzajników: nieokreślone i określone. 

Dzisiaj chciałabym przybliżyć Wam różnicę między nimi. Rodzajniki nieokreślone (un, una) używane są do określenia rzeczownika w sposób ogólny, nieprecyzyjny, bez konkretnego wskazania na coś określonego. Na przykład, "un perro" oznacza "pies" w ogólności, bez precyzowania jakiego konkretnego psa mamy na myśli.

 Natomiast rodzajniki określone (el, la) używane są do wskazania na konkretny przedmiot lub osobę. Na przykład, "el perro de mi vecino" oznacza "pies sąsiada", czyli konkretnego psa należącego do konkretnej osoby. Różnica między nimi polega więc na stopniu precyzji. Rodzajnik nieokreślony jest bardziej ogólny i nieprecyzyjny, natomiast rodzajnik określony wskazuje na coś konkretnego. W tym wideo zobaczymy kiedy używać rodzajniki nieokreślone i określone w języku hiszpańskim! Jeśli macie jakieś pytania, śmiało pytajcie w komentarzach. ¡Buena suerte!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *